De Symbiotische Karakterstructuur:

De Verbinder

​

Bij de symbiotische structuur is er sprake van verwarring op de grens tussen het 'ik' en de 'ander', wat leidt tot een gering identiteitsgevoel. De angst om op zichzelf te staan is dominant. De moeite met individualiteit en het maken van eigen keuzes wordt gemaskeerd door mee te bewegen op de energie van de ander, ook wel "kameleongedrag" genoemd.

 

Er is een sterke neiging tot vervloeien, waarbij men de eigen behoeften opoffert om de harmonie te bewaren. Fysiek kan het lichaam een wat vormloze of slappe indruk maken, alsof de begrenzing ontbreekt Het leven wordt beleefd vanuit een 'wij-gevoel'; zonder de ander is er paniek of een gevoel van verloren zijn. Dit leidt tot een dilemma van versmelten of strijd: de behoefte aan nabijheid is groot, maar te veel nabijheid voelt benauwend.

 

Systemisch gezien is men vaak onbewust loyaal aan een "schimmenspel" in de familie, waar rollen en grenzen onduidelijk zijn. De levenstaak is het ontwikkelen van autonomie, het leren afbakenen en het durven innemen van de eigen plek, los van de ander. Dit roept "separation guilt" op: een schuldgevoel over het losmaken. De transformatie ligt in het worden van de verbinder, die vanuit een sterk ik-gevoel authentiek contact kan maken.

​

We gaan ontdekken . . . 

• hoe we ons ‘ik’ kunnen versterken

• en onze eigen grenzen ervaren,

• om zo de schuld van het losmaken en te overstijgen

• en de kracht van autonomie te voelen.

​

Meld je hier aan!

​